معلمان وزلزله

کشور ایران بر روی کمربند زلزله خیز جهان قرار دارد .کشوری که به طور متوسط در هر سه الی پنج سال یک زلزله ی مخرب و مهیب دارد که هربار ده ها و صدها و بلکه هزاران هم میهن عزیزمان را به کام مرگ می برد و ده ها و صدها میلیارد تومان خسارت مادی می زند و این قصه ی پرغصه همچنان تکرار و تکرار می شود ، بدون آن که تجربه ای بیندوزیم و درسی بگیریم .

در کنار همه ی مصایب و دردهای پدیده ی همیشه تکرارشونده ی زلزله ، آموزگاران مسئولیتی دو چندان دارند . روزهای پراز غم و رنج و درد هم وطنان را می توانیم با بینشی آینده نگر و توسعه گرا به سوی آینده ای امن تر و زیباتر رهنمون سازیم .

در این ایام ، همه ی نگاه ها و وجدان ها برانگیخته شده و هرکس در صدد چاره جویی هست و از نظر نگارنده برای آموزگاران وظیفه ای فوری تر  از این نیست که همکارانی که به کلاس درس می روند دقایقی را به موضوع زلزله ، و پیامدهای آن و راه های کاهش آلام و رنج ایرانیان در آینده اختصاص دهند .درس هایی چون ، الزام و باور هر ایرانی به دانش مدیریت علمی ، قانون گرایی و قانون مندی ، تعهد و مسئولیت پذیری و ایمان به وجدان کاری و شرافت انسانی ، و داشتن نگاه بلندمت و ملی ، بهترین و ارزنده ترین اندوخته از این دردها و زخم ها برای آینده ی فرزندان ایران خواهد بود .

اگر نتوانیم از این شکست ها ، راهی برای درمان دردها بیابیم ، بارها و بارها محکوم به تکرار شکست ها خواهیم بود ، همان که تاکنون تکرار شده و می شود .از این فرصت هایی که وجدان ها بیدار شده و واقعیت نفرت انگیز زلزله بار دیگر رخ نموده است ، تا دل ها سرد نشده و مانند همیشه به لاک فراموشی نرفته است  ، بکوشیم تا گامی جهت آموختن و درس آموزی بهره گیریم .

ایرانیان زود داغ می کنند و زود سرد می شوند ، باید که این همت و حس مسئولیت ملی در این روزهای تلخ را تداوم بخشیم تا بتوانیم از تکرار تجربیات تلخ بکاهیم و مسیر پر از سنگلاخ توسعه را اندکی هموار سازیم .

راه تداوم این برانگیختگی ملی و همبستگی و مسئولیت انسانی در انتقال درس تجربه به نسل های آینده است و هریک از آموزگاران در این راه وظیفه ای خطیر بر عهده دارند .

ذکر و یادآوری غفلت و بی مسئولیتی و یا سرزنش و شماتت مدیران و صاحبان پست و مقام در گذشته ، هنگامی مثمرثمر خواهد بود که بتوان از چنان تجربه هایی ، درس گرفت و بدون فرافکنی و خودزنی ؛ علم ، قانون ، وجدان ملی و تعهد انسانی را توشه و پیشه ی راه آینده خود سازیم تا فرزندانمان در آرامش و امنیت بیشتر و زندگی شایسته تری به سر برند .

دانش آموزان امروز ما ، باید که این روزها را اندوخته ی موفقیت و پیروزی آینده ی خود سازند ، پس شایسته است که آموزگاران در این روزهای پرالتهاب و لبریز احساس ، از مسئولیت ملی خود غافل نشوند و احساس و شور ملی را در این چند روز محصور نسازند و از فرصت شورملی ، پلی به مدیریت علمی و قانون گرایی و عقلانیت بزنند تا این وجدان های بیدار شده با فروکش کردن احساسات زودگذر به خواب غفلت و نسیان نرود .در پایان به رعایت نکاتی در موقع زلزله بیان می شود

                 برگرفته از نوشته پور سیلمان با اندکی تغییر(صدای معلم)

---

فرهنگی ،اجتماعی ،تاریخی ،جغرافیایی...