کلاس های تابستانی، فرصت یا آسیب!؟

عبدالقادر عثمانی رودی                                                                                                      سال تحصیلی با تمام تلخی ها و شیرینی ها و سختی ها و فشارهایش به پایان رسید. تابستان نزدیک شده و پسر بچه سحرخیز که در ابتدای سال تحصیلیشوق رفتن به مدرسه را داشت، اکنون در گوشه ای نشسته و یا مشغول بازی کردن با موبایل والدینش است و یا مشغول تماشای تلویزیون و دیدن برنامه کودک و البته مدام زیر لب در حال غر زدن و تکرار جمله “حوصله ام سر رفته” است. اینجاست که خانواده ها به فکر کلاس های تابستانی برای بچه ها می افتند تا اینکه نه استعدادشان هدر رود و نه با غر زدن های مدامشان خانواده ها را تحت فشار قرار دهند. کلاس های تابستانی معایب و مزایایی دارد. متاسفانه بعضی خانواده ها بیش از این که در فکر جلوگیری از هدر رفتن زمان و استعداد بچه های شان باشند، بخاطر چشم هم چشمی و به رخ هم کشیدن کلاسهای فرزندان شان آن ها را تحت فشار قرار می دهند. گاهی آن ها برای این کار به زور و اجبار متوصل می شوند. بچه های این خانواده ها ممکن است بخاطر فشار خانواده چیزی یاد بگیرند، اما از لحاظ روحی دچار آسیب های فردی و اجتماعی می شوند. اثرات این آسیب ها حتی در بزرگسالی گریبانگیر خود بچه و خانواده خواهد شد؛ حتی گاهی باعث ترک تحصیل آن ها در سن راهنمایی یا دبیرستان می شود. برای پر کردن اوقات فراغت بچه ها باید بدنبال راه حل های اساسی بگردیم. بیشترین مزیت کلاسهای تابستانی می تواند جلوگیری از قطع شدن سیر آموزش و یادگیری بچه ها و آماده نگه داشتن توانایی ذهنی، همچنین جلوگیری از کسالت، انزوای اجتماعی، بی تحرکی، چاقی و تنبلی و …. باشد. علاوه بر این ها اگر در انتخاب کلاس های تابستانی دقت شود این کلاس ها می توانند باعث افزایش اعتماد بنفس و بهبود روابط اجتماعی، رشد استعداد ذهنی و جهت دهی مثبت و تشخیص توانایی های بچه ها و زمینه سازی و توان افزایی در نیازهای جدیدی مانند آموختن زبان دوم و بالابردن آمادگی در حیطه های حسی- حرکتی و هماهنگی ذهن و عمل در بچه ها شود. اما باید توجه داشت که کلاسهای تابستانی باید بر طبق نیازها و علایق و احساس بچه ها باشد. در غیر این صورت تاثیر نامطلوبی بر روحیه و روان آ ن ها خواهد داشت. یکی از رسم های مخرب در این زمینه فرستادن بچه ها به کلاس های آمادگی درس های سال بعد است. در این کلاس ها بچه ها همه یا بخشی از کتاب های درسی به ویژه در درس هایی مانند ریاضی یا علوم  یا …. سال آینده را مرور می کنند. این کلاس ها که معمولا شهریه های سرسام آوری هم دارند علاوه بر این که اجازه نمی دهند دانش آموز در دوره فراغت تابستان استراحت کند باعث می شود تازگی و جذابیت درس های جدید در سال آینده را از بین برده و بچه برای حضور در کلاس های رسمی انگیزه لازم را از دست بدهد. به جرئت مخرب ترین چیز برای سیر آموزش یک دانش آموز بی انگیزگی است. از طرف دیگر چون معمولا بچه ها خیلی علاقه ای برای رفتن به چنین کلاس هایی ندارند تنش در خانواده زیاد شده و فشار بر روح و روان بچه و خانواده افزایش می یابد. خانواده ها نباید فشار روانی روی بچه ها وارد کنند و یا این که در این زمینه بچه های شان را با دیگر بچه و یا دوستانشان مقایسه کنند. در این شرایط کلاس های تابستانی نه تنها موثر نیست بلکه بچه ها را دچارآسیب های فردی و اجتماعی می کند. پس در حالت کلی تلاش و فعالیت بچه ها در کلاسهای تابستانی اگر بر اساس خواسته ها و علایق خود آن ها باشد مثمر ثمر و مفید خواهد بود؛ در غیر این صورت بیشترین آسیب را به کودکانی که این دوران، دوره رشد و شکوفایی آن هاست وارد کرده و در درازمدت و در سن بالاتر نه تنها آن ها را نسبت به یادگیری بی علاقه می کند که دچار پیامده های روحی و روانی خواهد کرد. فرهنگی ،اجتماعی ،تاریخی ،جغرافیایی...