آخرین مطالب
امکانات وب
با پایان یافتن سال تحصیلی وشروع ثبت نام دانش آموزان در مدارس یکی ازدغه دغه های مهم ذهنی تمام والدین در طول تابستان ثبت نام فرزند انشان در مدرسه و نحوه انتخاب مدرسه است.
تامین آینده ای سرشار از امید و روشن وظیفه تمام والدین است که اتفاقا در شاخصه های اقتصادی خانواده هم دارای اهمیت است. اما یکی از سوال های اصلی خانواده ها این است که فرزندشان را در مدرسه دولتی ثبت نام کنند یا غیر انتفاعی؟ آیا والدین فقیر و یا خدای نکرده بی مبالات به فکر مدارس دولتی اند؟ آیا مدرسه های دولتی آینده فرزندانمان را تباه می کنند؟و....
برای پاسخ به این سوالات ابتدا بهتر است با انواع مدارس آشنا شویم:
دولتی
این مدارس برای عموم و با هیچ پیش شرطی دانش آموزان خود را اخذ می کنند و تحت نظارت مستقیم دولت مدیریت می شود . از دریافت شهریه تا سرفصل ها و ....
نيمه دولتي
مدارسی هستند كه بوسيلة سازمانها يا شهروندان شخصي هدايت ميشوند اما پذيرش آن بصورت رسمي از طرف دولت صورت ميگيرد.
نمونه دولتی
اصطلاحاً به مدارسی اطلاق می شود، که دانش آموزان خود را از طریق آزمونی پذیرش می‌کنند و در سراسر ایران نمایندگی دارند و این مراکز به مراتب از لحاظ جمعیّت و سطح علمی، تعداد متفاوتی از دانش آموزان را پذیرش می کند.این مدارس در کنار مدارس سمپاد و شاهد جزو مدارس خاص به حساب می آیند.
غیر دولتی یا غیر انتفاعی
مدارس غیر انتفاعی مدارسی است که از طریق مشارکت مردم، مطابق اهداف و ضوابط و برنامه‌ها و دستورالعملهای عمومی وزارت آموزش و پرورش تحت نظارت آن وزارتخانه تاسیس و اداره میشود.
منظور از غیر انتفاعی بودن آنست که درآمد حاصله صرفاً صرف هزینه‌های جاری و توسعه آتی مدارس گردد.
مدرسه فرهنگیان جزء مدارس خاصی مانند شاهد می باشد که اولویت ثبت نام شدگان با فرهنگیان می باشد.
خیلی ها بر این باورند که اغلب پذیرفته شدگان المپیاد های علمی ،تیزهوشان وسایر آزمون ها از بین محصیلین مدارس غیر انتفاعی اند.
به همین دلیل اغلب والدینی که دغدغه تحصیل فرزندانشان را دارند به این مدارس مراجعه می کنند.جالب است بدانید که اغلب دانش آموزان این مدارس از فرزندان قشر کارمند جامعه اند.
مدارس غيردولتي زمان بيشتري را براي آموزش صرف مي‌كنند چرا که اعتقاد دارند ظرفيت ساعت‌هايي كه آموزش و پرورش تعيين كرده، نسبت به حجم كتاب‌ها تا حدودي كم است و مدارس غيردولتي با برپايي كلاس‌هاي بيشتر اين نقيصه را جبران مي‌كنند.
بچه های تک بعدی
اما یک نکته اساسی که اغلب فراموش می شود این است که مدرسه و دانش آموختگی کل مهارت های زندگی نیست و چه بسیار اند تحصیل کرده های بی مهارتی که این روزها هزینه شان برجامعه تحمیل می شود
نمونه بارز آن هم وضعیت تاسف بار اشتغال تحصیل کرده های این روزهای کشور است که متاسفانه اغلب معلوماتشان به محفوظات ختم می شود و از انجام ساده ترین نیاز های روز زندگی مثل باز کردن یک حساب بانکی هم عاجز اند.
این نقیصه اگرچه در مدارس دولتی هم وجود دارد به مراتب کمتر است چرا که در این مدارس بچه ها کمتر تک بعدی بار می آیند.مدارس دولتي به لحاظ رشد شخصيت کودک و يادگيري هاي اجتماعي مي توانند تاثير بيشتري روي بچه ها بگذارند.
در مدارس دولتي دانش آموزان از تمام اقشار جامعه در آن مشغول درس خواندن هستند و با تمام طبقات جامعه آشنا مي شوند و در مقابل خود مي بينند که کودکي دارد و کودکي ندارد؛ در حالي که در مدارس غيرانتفاعي دانش آموزان تنها با قشري آشنا مي شوند که ثروتمندند. مثلاً فکر مي کنند همه آدم ها ساعت 10 صبح بايد شير و کيک بخورند يا سر ساعت ديگري ميوه داشته باشند. در اين حالت آگاهي اجتماعي چنين کودکي ضعيف مي شود چون ديدگاه اجتماعي که به او مي دهند همين است. در اين مدارس کودک تک بعدي مي شود.
اما مدارس دولتي در مسير اجتماعي کردن، بينش و نگرش دادن به دانش آموز موثرتر عمل مي کنند و شخصيت بچه ها از نظر درسي، شخصيتي، اتکا به خود و درک درست و صحيح از جامعه کامل تر خواهد بواز طرف دیگر ديگر مدارس دولتي خودساخته تر هستند و معلمان در آنها به خاطر پول بيشتر يا سفارش مدير يا خانواده کودک درس نمي دهند.
اين اعتقاد بر اساس تئوري «ابن خلدون» و تئوري اي است که ژاپني ها بر اساس آن رشد مي کنند و معتقدند تا افراد سختي و رنج نکشند موفق نخواهند شد. دانش آموز نيز بايد پخته شود.
انتخاب باشماست. آیا در منزل می توانید این مهارت ها را به فرزندانتان آموزش دهید در حالی که مهم ترین بحث بچه ها در مدارس غیر انتفاعی این است که تعطیلات را در کدام کشور سپری خواهند کرد و کدامیک از گران ترین گوشی های تلفن همراه را دارند باتوجه به مطالب بالا حال حق انتخاب باشماست مدارس دولتی یا غیر دولتی(غیر انتفاعی) ؟!
فرهنگی ،اجتماعی ،تاریخی ،جغرافیایی...برچسب : نویسنده : osmani-khafa بازدید : 188