باسوادان بی سواد

 عبدالقادر عثمانی رودی دبیر مطالعات اجتماعی
 

پیشرفت تکنولوژی و فراگیر شدن رسانه های دیجیتال در این چندسال اخیر باتوجه به محاسن زیادی که داشته از جمله سهولت در انجام بسیاری از امور، رسیدگی آسان و سریع به اطلاعات، سرعت در ایجاد ارتباطات شنیداری و دیداری معایبی نیز باخود به همراه داشته که به یکی دومورد از مهمترین و در عین حال تاثیرگذارترین آنها در حوزه آموزش می پردازیم.
در گذشته دانش آموزان و دانشجویان برای رسیدن به پاسخ سوالات  یا نگارش تحقیقات و مقالات خود به سراغ کتابها و منابع مربوطه مراجعه می کردند که همین امر هم ارزش آموختن علم همراه با کاوش را پر رنگ میکرد و هم خود در یادگیری فراگیرنده تاثیر به سزایی داشت. اما امروزه دیگر چه دانش آموزان و چه دانشجویان برای رسیدن به پاسخ مجهولات خود هیچگونه زحمتی را متحمل نمی شوند. کافیست در کمترین زمان با یک جستجوی ساده در سایتها چه با رایانه و چه با گوشی های هوشمند پاسخ خود را بیابند. این  در نفس خود بد نیست اما مشکل زمانی پدید می آید که بیشتر این به اصطلاح محققان فقط مطالب را کپی نموده و شاید حتی نخوانند و باز فاجعه بارتر آنکه به خود هم زحمت نمیدهند و آنرا به دیگران یا کافی نت ها محول مینمایند.
دومین و شاید مهمترین معضل عدم سواد نوشتاری بین علی الخصوص دانشجویان که از مقاطع پایین تر نشات گرفته است.
 دانش آموز یا دانشجو وقتی فقط مطالب را کپی  کند و در خوشبینانه ترین حالت تایپ نماید به طور حتم دیگر در نوشتن مطالب بر روی کاغذ مشکل خواهد داشت.
اینگونه می شود که در چند سال دیگر دانشجو و چه بسا اساتید ما در نوشتن یک نامه اداری ساده و یا متنی ادبی هیچ به اصطلاح دایره لغاتی نداشته باشند و اینجاست که در ظاهر باسوادی داریم که سواد نگاشتن ندارد.
پس تا دیر نشده این اتکای صرف به وسایل دیجیتال را کم کنیم تا بتوانیم در آینده بازهم شاهد دکتر حسابی ها و هزاران دانشمند دیگری باشیم که بدون اتکا به تکنولوژی و با تلاش نامشان ماندگار باشد.
منبع:برگرفته از روزنامه جهان صنعت (ویرایش)

فرهنگی ،اجتماعی ،تاریخی ،جغرافیایی...